Hıristiyanlıkta Paganizm Örnekleri

Hıristiyanlıkta Paganizm Örnekleri

ÇAM KONİSİ VE HRİSTİYANLIĞIN PAGANİZMLE İLİŞKİSİ

Putperest ve Hıristiyan sanatın arasında bir ilginç benzerliği sizinle paylaşmak istiyorum., Dionysus tasvirleri ve Hıristiyan tasvirlerde çam konilerinin kullanımı, özel olarak Vatikan'da ve Katolik giyside.




Burada, Dionysus, bir değnekte bir çam konisini taşır.





Burada, Bacchus, çam koni değneğini taşır.




Bu, çam konisinin mahkemesinde dünyada en büyük çam konisidir, Vatikan.



Papanın çam koni değneği. Dionysus gibi ! Bacchus gibi !


paganizmde isa !!

Sağa duvar yazısı, ikinci yüzyıl esnasında Roma'da Palatine tepesinde bir duvara çizildi.

"Alexamenos tapınma Tanrısı".



haç şeklide paganizmden gelmektedir. özellikle mısırlıların seks ayinlerinde kullandığı bir alet ve simgeydi. aşağıda bazı örnekleri var :





adamların boyunlarındaki haçı görüyormusunuz .. ! işte kutsal kitaptaki ayet ! bu ayet ne demek istediğimi en iyi şekilde anlatacaktır :

İsa'nın yaşamı bedenimizde açıkça görülsün diye İsa'nın ölümünü her zaman bedenimizde taşıyoruz. -2.korint4:10

bugün çevremizdeki hrıstıyan arkadaşlarımızda boyunlarında taşımaktadırlar bu haçı !! aynı eski putperestler gibi!.

Osiris, Dionysus, Attis, MIthras ve birçokları gibi , İsa, *Tanrı'nın, bir adam *şekiliydi.,tanrının evini bırakıp yeryüzünde yaşamasıydı. yürüyüş, konuşma, yeme, ..bunlar insanın sahip olduğu özellikler olduğu giğbi tanrınında özelliğiydi. insan savaştığı gibi tanrıda savaşıdı.



İsa'nın, büyük evrensel Tanrı'nın oğlu olan alt bir Tanrı mucizevi bir şekilde, ölümlü bir kadından doğduğu diğer putperest doktrinlerdede yer alır. tanrıçalar bu süper tanrı olan insanları dünyaya getirir. hepsi bakiredir. ve bakireyken tanrı olan adama gebe kalır. , peki amaç nedir ? içeride cennetten ziyade dünyada bir süre için yaşamak mı, *insanlara yardım etmek mi , evet sözünü ettiğimiz kişi İsaydı, bir özel putperest Tanrı'nın bir fotokopisidir O, yeni isim verilen Mithras mıydı? Veya Dionysus? Cevap, hayırdır.bu isanın evrimidir !. daha önce yaşamış kahramanların güncellemesidir.

İsa, yeniydi — aynı yolda ilk Honda anlaşması, yeni bir arabaydı, ve ilk kaçak viski, yeni bir soda popuydu. Ama anlaşma, ilk araba değildi, ve çiy, ilk soda değildi. Onlar, "Yeni" yaşlı fikirlerin uyarlamalarıydı. İsa da, öyleydi.

İsa, acı çeken, ölen, ve tekrar dirilmiş *olan Tanrı'nın oğluydu. Ama o, acı çeken, ölen, ve tekrar doğmuş olan Tanrı'nın ilk oğlu değildi. O, kurtuluşu getirdi; *Onun annesi, bir bakireydi; O da, orada ilk Tanrı değildi.
isanın karakterini taşıyan daha bir çok tanrı vardı. ! isa bu tanrıların daha gelişmiş bir tiplemesidir !!!


isa kimdi ? Mithras, bir kayadan doğmuştu, bir bakireden değil , bundan dolayı İsa, Mithras olamaz. Attis'in sadık takipçileri, bir çam ağacında onun benzerini astı, bir haçta değil, bundan dolayı İsa, Attis olamaz. *İsa, Mithras değildi, ve o, Attis de değildi. İsa, bir "Yeni" Tanrıydı, aynı yol, ilk Honda anlaşmasının, yeni bir araba olduğudur. O, Tanrı'nın bir "Yeni" uyarlamasıydı, yaşlı fikirlerden inşa etti.

Paganizme geri dönecek olursak ,isanın çobanlığı meselesi, bu bir kopyadır. Kendisinden önce birtakım ilahlar ,zaten kendilerini çoban olarak, ilan etmişti. Bir zaman sonrası ,İsada aynı ilanı yaptı. Hangisine inanmalıyız şimdi *bellkiki isa kendisinden önceki İlah olarak örnek aldı ve bİçimlendi !

isa :



Yuh. *10:11”Ben *iyi *çobanım. *İyi *çoban *koyunları *uğruna *canını *verir” - isa mesih

athens :



İsa gibi Athens de çobandır. ..şimdi biz hangisine inanmalıyız?? En çok taraftarı var diye hrıstıyanlığ ımı seçmeliyiz ? Yada bu benzerlik birbirinin kopyasımıdır ? İsadan önce Athens vardı ! sonra isa ortaya çıktı .Kendisini insanların çobanı olarak ilan etti . Doğrumu ? Ayrıca hatırlarsınız, İsa'dan önce Orpheus da çoban değilmiydi ?

HAÇ VE İSANIN ÖZELLİKLERİNİ TAŞIYAN DİĞER TANRILAR ÜZERİNE


Hıristiyanlık'ın ilk simgesinin, bir balık olduğu iyi bilinmiştir. Ayinle ilgili fincanlar, mühürlerde, ve Kutsal Ruh'un, bir güvercin tarafından simgelendiği lambalar ..vs (Muhtemelen çünkü o zaman, balık, dinsel yemeğin öğelerinin biriydi) isa bir balık tarafından , onun omuzlarında bir koyunu haça taşıyan çoban olduğu onun ölümünden sonraya kadar benimsenemedi ..,.





bugün incillerin üzerindede bu balık modeli görülebilir. örneğin benbim evimdeki incilde var.ancak bu da paganizme aitir.

Bunun *ana sebeplerin biri, onun lanetli olduğu görüşüydü, haçta ölen, Tanrı tarafından lanetli düşünülür (Galatians-3: 13). Güncel tarihsel bilgi, haçın iyi, dinsel bir simge olarak İsa'nın gelişinden uzun zaman önce tanındığı üzerinedir.. Hindu Tanrısı Agni'nin simgesi olarak Hindistan'da aşırı sevildi, "Dünyayı aydınlat". Siva, Brahma, Vishnu, Krishna, Tvashtri'nin ellerinde yerleştirildi, ve Jama. Haç, eski zamanlardan Budistler'in arasında hem de iyi bilinmişti, ve Thibet'in lamasının taraftarları tarafından.

Eski Mısırlılar , onların putperest tanrılarının dinsel bir simgesi olarak haçı benimsedi. Sayısız Mısırlı çizimler, kendilerini onların ellerinde tutan raketlere yansıtır. Onların arasında, Mısırlı kurtarıcı Horus, elinde bir haçı tutarak *yansıtılır.





İSA KARAKTERİNİ TAŞIYAN DİĞER TANRILAR


isa gibi çok sayıda yarı insan yarı tabrı yada insan olan tanrı modeli görülmüştür kitleler arasında. bir iki örnek verelim :

ATTİS :




Putperest Tanrı Attis, bakire Nana'nın oğluydu. O, "Kurtarıcı" ve "Sadece oğlun babası oldu". Onun kahramanlık özelliği , dünyanın verimliliğini yenilemiş olduğu savıydı. bu yönde inanıldı cahil eğitimsiz insanlar arasında.. Aslında, o, ölümsüzlüğün bir simgesiydi. Onun , 24 Mart'ta ölmüş olduğu sanılıyor, ve tabiki öldükten sonra aynı isa gibi dirilmiş olduğuda düşünülüyor. halk onun dirildiği yalanına kendilerini kaptırmışlar. aslında bizde böyle değilmiyiz!! isa dirildi ! isa dirildi diye tututurmuyomuyoz !! ? ölen insan nasıl dirilir *

Adonis veya Tammuz:



O, bir bakireden doğmuştu, ve Suriye'nin "Kurtarıcı"sıydı. O, insanlığıkurtarmak için öldü ve baharda dirildi !! * AYNI İSA GİBİ !! *

OSİRİS :




İsa'dan 2500 yıl önce , Mısırlı Tanrı Horus (Osiris), bazı görüşlere göre, günahları-telafide "Lanetli bir ağaç" üzerinde çarmıha gerildi. mısır paganizmine göre osiris yine dirildi ve acıları sonlandırmak için göreve başladı

İSA VE ANNESİ ÜZERİNE PAGANİZMDEN ÖRNEKLER

güya isa bakire bir kadından mucizevi bir şekilde doğmuştur. bu da eski mısır paganizmine aittir .

ayrıca isanın mucizeleri ve doğa üstü olayları eski mitolojiye dayanmaktadır. nedense hırstıyan arkadaşlarımız bunu anlamamakta ısrar etmektedir.

Günahsız doğum, mucizeler (Şaraba suyu döndürmeyi kapsamak, suda yürümek, ve hasta insanları *iyileştirmek), Hıristiyan öncesi putperest dinlerinin bütünüyle ortak öğeleriydi.



( isa ve annesi *)



( isis ve çocuğu )

Mithras, Dionysus, Attis, Osiris, ve Orpheus da, öyle yaptı. Ve daha çoğunu !!. Ve onlarında bu mucizeleri yapacak güçleri vardı ,kudretliydiler ., * Hıristiyanlık, aziz Paul'un gözünde bir parıltı olmadan yüzyıllar önce bu tür söylenceler halk tarafından inanılıyordu.
..
MERYEMANA'NIN KOPYALARINDAN ÖRNEKLER DEVAM EDİYOR

vesta



Vesta — 'Eskiden yaşamış kudretli biri *olarak, Roma ve onun yöneticilerinin sonsuz koruyucusu,

bu tehlikeli zamanlarda Vesta, şimdiye kadar olduğundan daha fazla *hürmet sahibi ' Roma'nın dişi koruması.

Isis — Tanrı'nın annesi

roma simgelerinden anne ve kutsal çocuk



(büyük anne) çocuk Attis'le Magna (Ostia, Roma).
Attis, kendini feda etti, öldüı, ve, 3 günden sonra, bir ağaç olarak yaşama iade edildi. Bu yüzden, bir bahar-zamanı olarak *verimlilik festival iolarak kutlanır.
benzerliği görüyormusunuz

İNCİL'İN ELEŞTİRİSİ - BİRİNCİ ÇALIŞMA

isa mesihin olumsuz bir dil kullanması / hayvanlar ve bitkiler hakkında sözleri

isa mesih nedense bazı hayvanlar hakkında olumsuz bir dil kullanmıştır. hatta hiç sevmediği insanları bu hayvanlara bile benzettmiştir. bunun yanısıra insanları aşağılamıştır.

kötü ruha kapılmış bir adama restgelirler ve isa hemen müdahale eder. adamın içindeki kötü ruhları /cinleri domuzların içine yollamıştır.

"İsa'nın izin vermesi üzerine kötü ruhlar adamdan çıkıp domuzların içine girdiler. Yaklaşık iki bin domuzdan oluşan sürü, dik yamaçtan aşağı koşuşarak göle atlayıp boğuldu."

neden başka bir yere değilde domuzların içine yollamıştır. domuzlardan ne istemiştir. ki zaten bu olaytdan hemen sonra domuzların suya koşup intihar ettikleri helak oldukları anlatılır.
Bay sınırsız gücü olan, o cinleri ıssız bir yere yada cehenneme yollayabilirdi ancak bu hayvanların üzerine atarak onların helak olmasına neden oldu . isa *epey bir büyük ölçekte hayvansal zalimliği seçti.


Ve bir ağaca lanet eder !! çünkü onun meyvesi, mevsiminde değildi? Niye ??

bu olayı incil metinlerinden okuyalım :

Ertesi gün Beytanya'dan çıktıklarında İsa acıkmıştı. 13Uzakta, yapraklanmış bir incir ağacı görünce belki üzerinde incir bulurum diye yaklaştı. Ağacın yanına vardığında yapraktan başka bir şey bulamadı. Çünkü incir mevsimi değildi. 14İsa ağaca, «Artık senden hiç kimse bir daha meyve yemesin!» dedi. Öğrencileri de bunu duydular. (markos 11:12-14)

isa neden böyle bir şey yapıyor ?? ağaçtan ne istiyor ?? hem tanrı olanb insan nasıl olurda bir ağaca lanet eder . dikkat edin " incir mevsimi değildi"diyor.
sonrada o ağacı lanetleyip solduruyor. bumu hikmetlilik duyarlılık !! ? ağacı yok edeceğine meyve koyabilirdi bu bir ikincisi isa incir mevsimi olmadığını bilmiyormuydu ?? evet bilmiyormuyduda belki incir bulurum umuduyla ağacın yanına gitti ?

isanın bir dediği bir dediğiyle tutmuyor! insanları namussuzluğa yöneltiyor

yuhanna 7:8 de bir düğün sözkonusudur.isa öğrencilerini düğüne yollar "ben gelmicem "der ve öğrencileri gidince oda gider. hani gitmeyecekti düğüne sonradan canımı sıkıldı yoksa *

ikinci nokta ise insanlara şu dikkat çekici öğüdü vermesidir :

"Size şunusöyleyeyim, dünyanın aldatıcı servetini kendinize dost edinmek için kullanın ki, bu servet yok olunca sizi sonsuza dek kalacak konutlara kabul etsinler. " (luk 16:9 )



isa neden bu sözü söyler ? taş kalpli biri bile böyle yapmaz !gelin okuyun :

İsa ona, «Sen ardımdan gel» dedi. «Ölüleri bırak, kendi ölülerini kendileri gömsünler.» mat 8:22

Beni izle; Ve izin ver, ölü, onların ölü gömer.

Bu, sadece, onun babasını kaybetmiş olan ve onu gömmesi için zaman istenmiş olan bir öğrenciye dendi! Hatta en taş kalpli işveren, senin babanın cenazesi için zamanı verecekti!


aziz pavlusun sözü isayı rencide etmiştir. !! aziz pavlus ve isanın uzun saçı !!

belgesellerde *filmlerde ikonlarda ve daha bişr çok tasvirde isa uzun saçlı olarak gösterilir. demekki o dönemde uzun saç erkekler için doğal bir şeydi . muhtemelen isada uzun saçlıydı !! ki tevratın tanrısı yehova /yahveh de şimşona uzun saç bırakması gerektiğini söylemişti. ve belki daha birçok peygamberde uzun saçlıydı.





şimdi bu kısa bilgiden sonra pavlusun şu sözüne dikkat edelim :

"Doğa bile size erkeğin uzun saçlı olmasının kendisini küçük düşürdüğünü, ama kadının uzun saçlı olmasının kendisini yücelttiğini öğretmiyor mu? Çünkü saç kadına örtü olarak verilmiştir. "

peki nedir bu çelişki !!!? tanrı şimşona "uzun saç bırak ,bir ustura darbesi bile değmesin saçına "derken ki isada uzun saçlıydı ,pavlus bunun yanlış olduğunu söylüyor!! tanrının dediğinin tam tersini öğütlüyor !!

POP İDOL İSA HAZRETLERİ



Niye İsa, şimdiye kadar kısa, şişman, kel ve çirkin gösterilmemiş *çizilmemiş tanıtılmamıştır ? Sonuçta, Kutsal Kitap, kesinlikle onun hiçbir tanımlamasını ( görsel olarak) vermez! he niye ?? yoksa insanları daha rahat çekemezlermi ? sempati uyandıramazlarmı ?? *


Doğal seleksiyon, bazı zayıf ,dine inanması muhtemel kişilerin ,ebeveynlerinin ve kabileye ait büyüklerinin, bu kişilere *her söylenene inanması için bir eğilimle *beyinlerini adapte eder Böyle güvenme itaati, hayatta kalma için değerlidir... Ama itaate güvenmenin kötü yüzü, köle gibi saflıktır. Kaçınılmaz ara ürün, akıl virüsleri tarafından hastalığa korunmasızlıktır..avantajı nedir ?. ..Dinin mantıksızlığının, beyinde özel birleşik bir mantıksızlık mekanizmasının bir ara ürünü olduğu mudur ?? !!: Muhtemelen kalıtsal avantajlara sahip olan bizim eğilimimiz, aşık olmak. !!" İsa için yukarıda kısa bir bilgi vermiştim bu konuda.

İsa sevgisi — son narsis karasevda.

İsa, sadece hayali bir arkadaş değildir, o, hem de bir fantezi aşığıdır.

Başka bir kişiyle samimi bir ilişki için doğuştan olan insan arzusu,( "İsa'yla birlik" )onun son gerçekleşmesini oluşturur *ve her zaman ölünce isayla birlikte olma eğilimine neden olur !insanların hrıstıyanlığa inanmasının bir nedeni de aslında bu !!

Engizisyon: Tarihçesi, Amaçları, Uygulamaları, Yöntemleri

Engizisyon: Tarihçesi, Amaçları, Uygulamaları, Yöntemleri

İznik konseyinde tartışılan önemli konulardan  bir taneside daha önce hakkında dolaylı göndermeler yapılan Şeytan’dır.  Felsefi terimlerle varoluşun özünden önce varolan Şeytan hakkında bir teori yoktur.  Konsiller bu eksikliği kısmen gidermeye çalışmışlar , koseyi örgütleyen Constantinus için önemli teoriler ayıklanmış , kendisini imparatoru ilan ettiği Hristiyanlığın her yöne dağılmasının önüne geçerek Musa dinine varmasını engellemiştir.
İznik Konseyi disipliner bir toplantıdır. Konsey için tehlikeli bir Şeytan kavramı öne süren Arianusculuğu dışlamıştır. Konsey sonrasında ” Doğrulmuş, yapılmamış ” sözleriyle özetlenen Baba ile oğul düşüncesiyle tartışmalara son verilerek tutanaklar konseye katılanlara imzalatılır. Bu tutanakları imzalamayı red eden Arianusculuğun babası Arius ve iki piskopos, iki Ptolemais ve Marmarisli Theonas derhal aforoz edilerek kapanış törenlerine davet edilmez. Genç Kilise Şeytanın İsa yaratısı olmadığına karar vermiştir.

Arius

Konuyla ilgili spekülasyonlar bitmemiştir, laik bir eğitim süzgecinden geçip daha sonra piskopos olan Priscillianus IV. yy son çeyreğinde oldukça çileci vaizler vermeye başlamış, yerel piskoposlar bundan hiç hoşlanmamıştır. Priscillianus şeytanın olağan üstü güçlerini göstererek dinleyicileri oldukça fazla korkutmaktadır. Bu yöntem tamamen doğu kökenli Enkratizm yansıması olup, tüm insanlığın lanetli olduğunu, evliliği, et ve şarap tüketilmesini red etmektedir. Priscillianus Enkartist olmakla suçlanmış, onun görüşlerini benimsemiş olan bir kadın kara büyü suçlamasıyla canlı canlı yakılmıştır.  Bu olay engizisyonun kaldırılmasına kadar iğrenç büyücülük davalarının öncülünü oluşturmaktadır.
Priscillianizmin kurucusuyla birlikte ölmesi gerekirdi, işin dahada tuhafı Priscillianizm diye ortada bir öğreti yoktu. Bu tamamen Kilisenin kendi hayal gücü ile üretmiş olduğu söylemlerin ötesinde başka bir şey değildi. Priscillianus’un ölümünden sonra yandaşları tarafından önce şehitlik mertebesiyle sonra ise ona ait olmayan sözde öğretisini yaymaya başladılar.
Daha sonra Toledo konsili bunu çürütmeyi denedi , fakat ortada çürütülebilecek tek bir çeviri hatasına rastlanmadı. Priscillianus yunanca agenitos kelimesini ” doğumu olmamış”  olanı “doğumsuz” olarak cevirmiş bunun sonucu olarak kuşaklar boyunca insanların odun ateşinde yakılmasına sebep olmuştur.
563 yılında Galiçya’da toplanan ikinci konsil olan Braga Konsilinde iki piskoposun kötü niyetiyle ;
8. Din kuralına göre   ” İblis yeryüzüne bazı şeyler getirdiğinden, priscillianus’un öğrettiği gibi, gökgürültüsünü şimşekleri, fırtınaları ve kuraklığı onun yaptığına kim inanırsa aforoz edilir “
Priscillianus böyle bir şey söylememiştir, ona atfedilen öğüdün arkasında yatan insanları fazla korkutmaya başlayan Şeytan imgesinin etkisini azaltmaktır. 12. din kuralının çürütmeside bunun kanıtıdır ;
” Her kim ki,  Mani’nin ve Priscillianus ‘un ileri sürdüğü gibi, insan bedeninin oluşumunun ve kadının bağrındaki gebeliğin İblis işi olduğunu ileri sürer ve bundan yola çıkarak tenin yeniden dişilişine inanmazsa aforoz edilir”
Uzun bir büyücü avı mevsimi başlatılmış, Lucifer şeytanlaştırılmış fakat bunun sebebini hiç bir teolog açıklayamamıştır. Yaklaşık yedi yüzyıl sonra da pek ileri gidilmemişti. On ikinci piskoposar meclisinde dördüncü Laterano Konsilinde, 1215 yılında toplanan piskoposlar 1. yasa maddesi olarak ;
” Şeytan ve cinler de Tanrı tarafından yaratılmışlardır ; ancak yaratılışları sırasında kötü değillerdi ; kendi hataları yüzünden kötü olmuşlardır ve o zamandan bu yana insanları kışkırtmakla meşguldürler. “
Şeytan ve cinlerin niye kötülüğü seçtikleri konusunda açıklama yoktur, ancak bu yine de kilisenin bu konu hakkındaki ilk resmi tavır alışıdır. Bu açıklama şeytana önemli bir güç atfenin önüne geçememiştir. Bir çok hastalık, doğa olayı ve bilimde bunların içine katılarak şeytana atfedilmekten kurtulamamıştır. Mekanik saatin mucidi, keşiş Gerbert d’Aurillac papalık tahtına çıktığı zaman bile kötülükle işbirliği yaptığı kulaktan kulağa fısıldanmıştır.
Teologlar şeytanın kurtuluşunun mümkün olup olmadığını tartışmalarının  ,  başlamasıyla birlikte batı dünyasıda Engizisyonun kaldırılmasına kadar olan süreç içerisindeki tanrı adına işlenen suçlar, büyücülük gibi nedenlerle insanlık tarihinin en uzun cinayet dalgasına girilmiş oldu.
Artık her yerde şeytan görülmektedir katedrallerin sundurmalarında, kilise kürsülerine yontulmuştur. Bir pan vucudu, keçi kıçı, insan gövdesi ve sefih bir el ile betimlendirilir.

Pan ve Afrodit

Gnostik mistisizm ile ahlaksızlıklar arasında parçalanmış olan bu dönem açık bir cinsellik takıntısınıda beraberinde getirir. Ortaçağın kurucularından kabul edilen kilise ve devlet adamı Sevillalı İsidora , şehvetperest düşmüş melekler ve zina işleyen , uykuda kadınların koynuna giren erkek şeytanlar halindeki cinlerin son derece çeşitli olduğuna inanmakta , Bohemyalı Dusien’ leri bu erkek şeytanlarla sürekli olarak şeytansı aşklar yaşamakla suçlamaktadır.
İnsanlara önemli engellemeler getirildiğinde bu ilişkilerin engellendiğine ikna olanlar da vardır. Ünlü cinlerle ilişkiye girdiğine kendini ikna etmiş bir dolu kişi oluşmuştur. Otuz yıl boyunca Azize olarak kabul edilen Kordoba Rahibesi Madeleine de la Croix itirafında  ;
On iki yaşından bu yana erkek şeytanlar Balban ve Patoino’yla birleştiği ve hatta keçi bacaklı, insan gövdeli kır tanrısı yüzüyle iffetsizlik ciniylede birleştiğini söylemiştir. Bu son derece fantastik hikayeler tüm Avrupa’ya yayılmıştır. Genç kızların erkek şeytanların tecavüzüne uğraması en popüler olanlanıdır. Bu ilişki sonrası doğan cocuk canavar görünüşlü olduğu kimilerince iddia dahi edilmiştir.  Kimilerine göreyse Kabil ‘in, Büyük İskender’in, Platon’un, bir peri olan Melüzin‘in, Luther’in ve tüm Hun (Türk) milletinin dişi yada erkek şeytanların çocukları oldukları kabul edilmektedir. Bu saçmalıklara yüzyıllar boyunca papalar, kardinaller, teologlar, keşişler , müminler ve köylülerde dahil olmak üzere katıldılar.

Batıl inancın bu yıkıcı öfkesinin Fransız devrimiyle kesilmeye başlanmasına kadar şeytansı deliliğin en ünlü ve gizemli kahramanlarından biride Jean d’Arc olmuştur. Kızoğlan kız olduğu söylenen d’Arc’ ı yargılayan Beauvais piskoposu Pierre Cauchon  onu büyüyle suçlamıştır ;
” Kızoğlankız denen, yalancı, zararlı, halkı kışkırtan, kahin, batıl inançlı, tanrıya küfreden kibirli, İsa’nın inancına uymayan, tafracı, putperest, vahşi, sefih, şeytanların himayesindeki, dönek, dinden ayrılmış ve sapkın Jean “
İngilizlerin ve Kilisenin uşaklığını yapan mahkeme Priscillianus’u mahkum etmiş mahkeme gibi odun yığınlarında yakma cezası vermiştir. Bir yargıç Adamotuyla ne yaptığını sorar, şeytansı olduğu söylenen bir köktür, d’Arc böyle bir kökün varlığından haberdar olmadığını söylemesine karşın mahkeme iki göğsünün arasında sakladığını ileri sürecektir.

d’Arc

Bu suçlama modern zamanların en büyük kusurlarından bir tanesinide ortaya çıkaracaktır, farklılığın şeytanla özdeşleştirilmesi. Normal olmayan her şey şeytansıdır. Bu, phtonos ‘un Yunanlılarda Arzu ‘nun değişik bir biçimidir, ” çok” olan her şey, çok güzel, çok iyi çok zeki, çok cesur, çok masum olan her şey özünde şeytansıdır, böyle olmalıdır. Sıradan bir insan sahip olduklarından daha fazlasını isterse bu şeytansıdır. Demokrasi kavramının en kötü temellerinden biride budur. Kimsenin komsusunun ineğinden daha fazla ineğe sahip olma hakkı yoktur. Bu şeytanın özünde son derece toplumsal olduğunun tipik bir göstergesidir. Bu komşusunun tenceresinden daha fazla dolu bir tencereye sahip olabileceğini düşünemeyen çileci mantığıdır. Bu da batıl inancın her zaman popüler ve ayak takımına özgü olmasına ve kurallarının her zaman kaba saba ve en yoksul olanlar arasında başarı sağlaması şaşırtıcı değildir.
Bu takıntıların kökleri politikanın derinliklerinde yatmaktadır ve tek örnekte d’Arc değildir. Örneğin Güzel Philippe, Templier tarikatının hazinesine sahip olabilmek için onları büyücülükle suçlamış yedi yıl süren dava sonucunda ustaları Jacques Molay 1314 tarihinde yakılmıştır. 1318-26 arasında bu davaları onaylamak için XXII. Jean şeytana tapınmayla ilgili üç mühürlü emri bulunmaktadır. Bu papa’ya Avignon Bankacısı denilmektedir. 1302 ‘de selefi VIII Bonafatius, İsa ve havarilerinin yoksul olduklarını söyleyerek para kazanmanın onun öğretisine ters olduğunu ileri sürerek küçük keşişleri mahkum etmiştir. Bu hristiyanlık tarihinin olağan üstü dönemlerinden biridir. Bu dönemle ilgili anılarını yazan mühürdar Alvaro Prelayo ” Din adamlarının odalarına girdiğimde önlerinde yığınla biriken paraları  tartmak ve  saymakla meşgul sarraf ve yüksek rütbeli papazlarla karşılaştığını yazmıştır.
Kraliyet iktidarları ve dinsel organizasyon düşmenlarını korkutmak ve iktidarlarını korumak için şeytanı kullanmaya başlamışlardır. Şeytan Mezapotamya ve İran’da olduğu gibi iktidarı korumanın bir anahtarı olmuştur. Halk ne kadar cahil tutulursa iktidarı korumak o kadar kolay olacaktır. İnancın, yani Hristiyanlık inancının politize olması Reims piskoposu, Frankların sıkı savunucusu, Therouanne Arras ve Laon piskoposluğunun kurucusu Aziz Remy ‘nin kara bildirgesinde açıkça görülür,
” Taktir ediniz ki oğlum, Fransa krallığı Tanrı tarafından , İsa’ nın tek kilisesi olan Roma kilisesinin savunması için önceden seçilmiştir. Bir gün , bu krallık tüm diğer krallıklar arasında büyüyecektir. Roma imparatorluğunun tüm sınırlarını kapsayacak ve dünyadaki tüm diğer krallıklara boyun eğdirecektir, sonsuza kadar var olacaktır. “
Orta çağın tüm karanlık tarihi boyunca masum halk bu tür şaçmalıkları zırvalayanların kurbanı olmuştur. Katalonya engizisyoncusu Nicolaus Eymericus engizisyonun üretmiş olduğu en korkunç kişilik olmuştur. hakkındaki şikayetler sebebiyle şefleri tarafından bile red edilmiştir. Yazmış olduğu Engizisyoncuların El Kitabı adlı eserinin birinci bölümünde şeytana tapınmanın üç türünü tanımlamıştır. Tapma , şeytanı günlük yakarak yüceltmek ve onun huzunda kendini kamçılatmaktan ibarettir.  Ululama, cinlerin adlarını ermişlerinkiyle birlikte anmak, çember kullanımı, aşk iksiri, tılsımlar, muskalar ve büyülü yüzüklere baş vurmak gibi ilginç uygulamalar Fransız hukuk siteminin gündemine bile girmiştir. O dönemde bu türden saçma sözler yasa gücünde olması insanı doğrudan odun yığınlarına götürmektedir.
Engizisyon resmi olarak papa III. Lucius ile imparator Kızılsakal Friedrich arasındaki gizli anlaşma sayesinde 1184 yılında kurulmuştur. Mahkeme  laik kol , sapkınlar , bölücüler  üzerinde baskı kurarak mal varlıklarına el koyma ve vatandaşlıktan çıkarma ile ilerleyen süreçte 1197 yılından itibaren Aragonlu II. Pierre kararnamesi ve Papa III.Innocentius sert hükümleri sayesinde idamlara kadar uzanmıştır.

1054 yılından itibaren Doğu Kilisesinden ayrılan Roma Kilisesi kendini evrensel yasanın tek koruyucusu ve Roma’nın tek mirascısı kabul edilmesini ister. Bu nedenle politik iktidara ve para gücüne ihtiyacı vardır. mahkemenin kurularak idama kadar giden sürecinde kilise ve tacın kendini koruma güdüsü etkili olmuştur. İdamlarda sadece din adamlarının iktidarı değil prenslerinde çıkarları korunur. Bu kararlarda ne merhamet vardır nede adalet. Aziz İoannes Chrysostomos’un bir insan öldürmenin asla bu dünya üzerinde kefareti olmayacağını beyan etsede kimse tarafından dinlenmez.

İoannes Chrysostomos

Tüm bu toplumsal baskılara karşın ufukta ciddi bir tehlike vardır, Katharlar. Kathar , katharos , yunanca katışıksız anlamındadır. Kilisenin ilk beş yüzyıl boyunca kurtulmak için yapmış olduğu Gnostisizm (Gerçek Hristiyan Kültü)  kısmen değişikliğe uğrayarak tekrar hortlamak üzeredir. katharlara göre şeytan hem bir tanrı hemde bir prenstir. İsa krallığıda bu dünyada değildir. Tüm günahların kefaretinin ödendiği yer Araf ‘tır. İnsan ölümünden  önce yeniden yaratılmışsa buraya giremez. Yeni bir reenkarnasyondan yeni bir yaşam döngüsüne geçer. İsa yaşamın soluğuydu ve Katharlar kendilerini onun elçisi  olarak tanımlamaktaydılar.
Kiliseyi oldukça fazla kızdıran şeyler vardır bunlardan en önemlisi Tanrının insanda cisimleşmesini red eden Roma Kilisesi düşüncesini red etmeleridir ki, bu açıkça İznik Konseyinde oluşturulmuş bir dine meydan okumadır. Aynı zamanda İsa adına satın aldığı düşünülen vaftizi red eder, ruh vaftizini, consomalentum’u kabul ederler. Kilise ve rahipler paralel olarak örgütlenmiş, bu öğreti içerisnden seçilmiş seçkinlerin önünde diz çökerek sadece Tanrı adına dua edilir.
Din adamlarının bu organizasyonu piskoposluk makamını tehlikeye düşürmektedir. Olay önce teolojik nedenlerle başlayıp mali düşüncelere gitmektedir. Vaftiz olmayı red eden katharlar; mayasız ekmek ve şarabın İsa’nın et ve kanına dönüşmasi doğmasını red edip,  Kutsal ekmeği sadece paylaşırlar. Bu sadece simgeseldir ve İsa bedeniyle ilgisi yoktur.
Katharcılık Albi bölgesine Tarkyadaki Bogomillerden, yani Bulgaristandan kaynaklanıyordu. Katharlara alaycı şekilde Bulgar denmesinin sebebide budur.

Bosnada ve Balkanların farklı yerlerindede raslanılan hareket, Bogomile adlı bir Rus papazın kışkırtması ile X yy. ikinci yarısında başlamıştır. Bu papaza göre ne kilise kurumu ne de öğretisi halkın ihtiyaçlarına cevap vermektedir. Bizans kilisesinin halktan kopuk şatafatlı yaşamı bu papazı oldukça sinirlendirmektedir. Bulgarlar ve Bizans arasındaki tarihsel düşmanlık , Bulgar katili II.Basileios 1018 yılında Bulgarların ilk  krallıklarını vahşi bir şekilde ortadan kaldırmasıyla şiddetlenmiştir. Bogomile özünde politik bir isyandır, Bogomile Katharcılığının ortaya çıkışı ile Bulgar Krallığının  düşüşü aynı zamana denk gelir. Bizansın düşmanı olan bulgarlar otomatik olarak hem papanın hemde tanrının düşmanı olmaktadır.
Gnostisizmin balkanlarda çıkardığı gürültü karşısında batı kilisesi oldukça rahattır ve Bogomilleri şeytanın destekçileri olarak suçlar.  Keşiş Euthyminos Zigabenos bir dönem ismi Konstantinapolis olan İstanbul’dan şu satırlarla seslenir ;
” Hristiyanların ruhlarını yanıltmak , onları tanrının ellerinden koparıp almak ve kendi babaları şeytan’ın ellerine teslim etmek amacıyla tüm Bizans devletini arşınlıyor ve güneşin altındaki tüm Hristiyanlarla ilişkiye giriyorlar “
Zigabenos ‘a bir çok Bizanslı yazar ve Rahipte eşlik eder.  Bununla birlikte imparatorluk içinde Bogomil sayısı hızla artmakta ve Aleksios Kommenos bu artış karşısında sert tavır alır ve Bogomillerin başı Basileios ‘u odun ateşine gönderir ve sonucunda odun ateşininde sapkınlığı söndüremediğini söyler.

Bogomiller avrupanın yanında Kiev krallığına kadar yayılmıştır. Bizans yönetimi tüm bu gelişmelerden oldukça endişelidir. Slav dilinde eğitimin yapılmaya başlanmasına kadar bölgede sessizlik hakimdir. Papa X. Jean kilisenin eski düşünü gerçekleştirmeye karar verir ve kilise ayinlerinin yunanca veya latince yapılmasını zorunlu kılar. diline bağlı halk bu karara isyan eder ancak kilise otoritesini arttırır. Slav kökenli din adamlarının kiliseleri kapatılır görevlendirilmeleri yapılmaz.
Şeytanı yok etmek isteyen Roma bu isteğin fitilini artık kendi ateşlemiştir. Bu arada Bogomiller Fransaya kadar uzanmış Albi civarında yoğunlaşmışlardır. Bu bölgedeki kathar Kiliseleri güçlenmeye başlamış Roma – Kathar kiliseleri ikilemi ortaya çıkmıştır. Halk kendilerine iyi davranan katharları koruyor Roma kilisesinin şeytanlık suçlamalarını duymaza geliyordu. Bölgede katharlar güney soylularının dahi desteğini almış olmasına karşın katharcılığa karşı haçlı seferine engel olunamadı. Papanın resmi elçisi kuzey birliklerinin başına atanan Citeaux rahibi Arnaud-Amaury Beziers’yi ele geçirdiğinde kendisine sorulan , Katoliklerle sapkınların nasıl ayırt edileceği sorusuna ” Hepsini öldürün tanrı kendinden olanları ayıracaktır ” söylemi ile katliamın şiddetini gözler önüne sermiştir.

Başlayan bu savaş oldukça şiddetlidir. Katolik kuzey  Albilili güneye karşı savaşır. Fransada Katharcılık son piskoposları 1326 yılında Carcassone ‘da canlı canlı yakıldığında gücünü kaybetmiştir. Son İtalyan meslekdaşıda beş yıl sonra odun yığınları içerisinde peşinden gitti. Kathar kültürüde kendisiyle birlikte taşra kültürünüde sona erdiriyordu. Latince ve yunanca kilise dili olarak daha bir güçlenmiş Roma kilisesi için mutlu sonla bitmiştir. Yakılan ve ele geçirilen tüm servetlerine Kilise el koymuştur. Bu yağma hareketi Kiliseyi öyle iştahlandırmıştır ki, katharların haricinde mağribilere, yahudilere, zina yapanlara, simyacılara, önlerine kim gelirse saldırıp paralarına el koymuşlardır. Artık şeytan verimli bir ticari fon olmuştur.

Büyücülükle suçlananların sivil avukatları kendilerine kalmış olan Roma Hukuku ilkelerine dayanarak , dünyevi otoritenin dosyalara ulaşma hakkını olmasına itiraz ettiklerinde devre dışı bırakıldılar. Yüksek mahkeme mahkemenin tanıdığı bir avukatın davaya bakmasına izin verdi, böylece suçlananın hiç bir hakkı kalmadı. Tanık çağırma ve avukat görüşmeleri engizisyon denetiminde yapılmasına izin verildi. Hitler ve Stalin yargılamalarını lanetleyen günümüz söylemleri engizisyonun bu mahkemeleri aratmayacak derinlikte olduğunu görmelidir. Ne Gestapo, ne de NKVD-KGB yeni bir şey icat etmiş değildir, sadece taklit etmiştir.
Tüm bunlar olurken skolastikler şeytan ve cinler hakkında yarışırcasına tartışıyorlardı. Yves de Chartes cinlerin kuşlardan daha hızlı olduğunu öne sürüyor, Hildebert du Mans Aziz Brunonun belirttiği üzere şeytanın yerde değil havada olduğunu doğruluyordu. Autunlu Honore şeytanın peşinden gitmiş meleklerin sayısına ilişkin şaşırtıcı değerlendirmelerde bulunur, dokuz melek sınıfı kabul edildiğinden her sınıftan bir kaç meleğin düşmüş olduğu sonucunu çıkarır. Nüfusun sürekli artış eğiliminde olduğu düşünülürse kişi başına düşen şeytanda doğal olarak azalacaktır. Deutz rahibi Rubert ilginç bir fikir öne atmış, Tanrı başka meleklere örnek olması için şeytana pişman olması için süre tanımış  şeytan bunu dikkate almamıştır. Ünlü Dominiken magnus Albertusa göre cinler havada uçmaktadırlar ve insanları baştan çıkaran erkek ve dişi şeytanlar bir gerçekliktir.
Genel olarak bir çok kişi kendi bakış açısı ile düşünceler öne sürmüştür. Şeytanla ilgili te ortak nokta Roma kilisesinin savaş açmış olduğu kişi ve gruplar olmuştur. Ortaçağ engizisyonunun yaratmış olduğu şeytan takıntısı tüm kıta üzerinde oldukça derin izler bırakmıştır.  Büyücüler envanteri çıkarılmış 72 cin prensin ve onlara bağlı 7.405.920 cinin varlığı kayıt altına alınmıştır. 6 tane cin tümeni olup her bir bölük 666 bölükten oluşan 66 birlik içerir, bir bölükte 6.666 cinden oluşmaktadır.Orta çağ boyunca tüm bu zırvalıklara inanılmış , ne kadar çok zırvalık üretildiyse o kadar çok dinleyici kitlesi bulmuştur.
Her yerde büyücüler türemiştir, özellikle çirkin kadınlar büyücülük yapmaya başladı. Dönemin en karanlık düşünürlerinden ve her ikiside Dominiken olan İnstitoris denen Henry Kraemer ve Jacques Sprenger bu konuda dönemin en çok satan kitabını, Malleus Maleficorum ya da Büyücülerin Çekici yayınladılar. Bu engizisyoncuların  ilk kitap değildi, daha öncede Eymericus bir tane yazmıştı. Ancak bu kadar popüler olmamıştır, 34 baskı yapan kitap bugün bile dolaşımdadır.

Bu kitaptan bize ulaşan cinlerin bedeni ele geçirdiği fakat ruhları ele geçirmediğidir, çünkü cinin meleksi özü insan özüne karışamaz.
Tüm bu karmaşa içerisinde asıl şaşırtıcı olan ise Albililerin katledilmesinden sonra kıta coğrafyasının kana boyanmasıdır. Şeytan ve büüyü fikri insanın ruhuna işlemiş başka bir şeyle ilgilenemez hale gelmişler, insanlar bir birlerini büyücülükle suçlamışlar, yalancı şahitlikler yapmışlar, konuyu egoları için sınırsızca kullanmışlardır.Konu dışında kalamk istemeyen sanatçılar, yazarlar, şairler, ressamlar bolca eserler vermişlerdir. Fransada 1789 Devrimiyle büyük ölçüde hırpalanan Engizisyon avrupanın geri kalanında varlığını sürdürmüştür.

Nihai darbe 1808 yılında Madrid’e girdikten sonra engizisyonu feshetme kararı aalan Joseph Bonaparte tarafından indirilmiştir. 1813 yılında Cortes’ ler engizisyonunİspanyol anayasası ile uyuşmadığını ilan eden olağan üstü meclis topladılar. Roma bunu derhal protesto atti, sürgünden dönen VII Ferdinand ‘a tekrar engizisyonu kurdurttu. Mallarını kaybeden engizisyon oldukça zayıf düşmüştü. Papa 1816 yılında eğitimli kesimi kaybetmemek için mahkemenin uyguladığı işkenceyi kaldırttı, ancak çok geçti. İspanya 1920 Liberal devrimin ardından mahkemeyi tekrar ortadan kaldırdı, ardından Fransa seferi sırasında Angouleme Dükü tekrar uygulamaya koydu nihayet 1820 yılında Kraliçe Cristine tarafından kesin olarak ortadan kaldırıldı.
Alçaklığın tarihinin en karanlık dönemi böylece kapanmış ancak şeytan Roma kilisesine  yenilmemiştir.

Haç Sembolü – Putperest Kökeni

Haç Sembolü – Putperest Kökeni

İncillerde İsa’nın dövüldüğünü, kırbaçlandığını , haç üzerinde çivilendiğini okuyoruz. Ancak İsa’yı yada Hristiyanlığı her nedense çivi, kırbaç gibi materyaller değil de Haç sembolü temsil eder oldu. Neden haç diye sormadan edemiyoruz.

Haç , Hristiyanlığa göre İsa’nın üzerinde öldüğü infaz aletidir.İsa da insan üstü bir karakter olarak görüldüğünden üzerine çivilendiği söylenen direk de kiliselerde ,ibadetlerde kutsanarak kullanılmaya başlandı.


Kiliseler Haçla dolduruldu,kolye,takı,giyimde bu sembol işlenmeye başlandı.

Onlara göre bu sembol hristiyanlığın ait özgün birişarettir.,Ancak arkeolojik kazılarda görüldüğü gibi bu idda gerçek dışıdır. Yani haç sembolü hristiyanlık öncesi inanışlarda da egemendi. Örneğin Pagan inanışlarında yaygın olarak görüldüğü gibi eski Mısır’da mabet duvarlarında,

Birbiriyle kesişen iki kereste parçasını haç olarak nitelendirebiliriz. Bu işaret /sembol tamamen hristiyanlık öncesi pagan dinlerine aittir. Bir pagan sembolüdür.

Haç Sembolünün Mısır Kökeni

Eski mısırlılarda Haç önemli bir simgedir. Yaşamı ve cinselliği sembolize edere. Tanrı İsis’in elinde görülmektedir. Bu Mistik Tau’nun işareti olan “T” nin üzerine darire oturulmasıyla oluşur. Pek çok Tanrı ve Tanrıça’nın işareti olarak resmedilmektedir. Cinsellikle bağlantısı ise şöyledir ki alt kısmı penisi ,üst kısmı ise kadın üreme organını işaret etmektedir. Böylece bolluk ve bereket çağrışımı yapılmaktaydı.

Bir başka görünüm;

Mısır Ankh’ının yanı sıra bu gün kiliselerde kullanılan Haç da Mısır hiyografik yazılarda görülebilmektedir. Aşağıdaki şu yazıt dikkate değerdir. Burada Hristiyanların ,kendi inanışlarına özgü olduğunu sandığı Haç sembolü vardır.

Mısır gibi ülkelerde bu işaret Tanrı Tammuz’un simgesidir. İsminin baş harfi olan “T” ,yani mistik Tau’dur. Hristiyanlığın kuruluş dönemlerinde Paganların Kiliseye akın etmesiyle bu işaret de hristiyanlaştırılmıştır Özellikle Üçüncü yızyılın ortalarında bu sembol artık hristiyan işareti olarak algılanmaya başlamıştı.

MİSYONERLERE CEVAPLAR

Batılılar geldiklerinde ellerinde İncil, bizim elimizde topraklarımız vardı. Bize, gözlerimizi kapayarak dua etmesini öğrettiler. Gözümüzü açtığımızda ise bizim elimizde İncil, onların elinde topraklarımız vardı. "  Kenya Devlet Başkanı Kenu Kenyattu
Aşağıdaki yazıyı okuyunca tüm okuyucuların katılacağı bir saptamayı başta yapıp öyle cevaplara geçelim.Kutsalkitap'ı savunduğunu iddia eden misyoner sitesi olayı hep " Misyoner bakış açısını Kur'an'a  kabul ettirtme, bu olmazsa neden kabul etmediğini iftiraya varan iddialarla sorma gayretini gütmektedir. Gelelim cevaplarımıza ;

 Soru şudur; Tanrı neden İsa’dan yaklaşık 600 yıl sonra başlangıçtan beri var olan eşsiz planını değiştirip yeni bir mantıkla ortaya yeni bir din çıkartmıştır. Yukarıda da açıkladığım gibi özellikle şeriat yani yasa Mesih öncesine aittir Tevratta bunu rahatlıkla görebilirsiniz. Mesih’in gelişi şeriata yeni bir boyut getirmiştir. Durum bu olunca Tanrı önce şeriatı verip sonra kaldırıp tamamlayıp sonra neden yeniden İslam inancı ile yenilemiştir? Eşşiz planın değiştirilmesi iddiası olaylara  hıristiyan kaynaklı  bir bakış açısının doğal sonucudur. Onlar  Allah adına böyle bir değişim olduğu iddiasını ne hakla ileri sürebilmektedirler, hayret doğrusu. Kendi bakış açına uymazsa Yüce Yaratıcıyı bile plandan vazgeçmekle suçlayabiliyor  bu bakış açısı...? Allah'ımızın eşsiz planı aksaksız devam ediyor...Bazılarının üzülmesine gerek yok! Yahudi şeriatı bozuldu...Doğru ! Bu yanlışı İsa'nın şeriatı- kuralları - tamamladı eksiklik giderildi...! Bu da doğru.Eksik olan :bu İsa şeriatının da Musa şeriatının sonu gibi bozulmadan, tahriften kurtulamadığıdır. Tevrat'ın bozulduğunu , isa ile yeni boyut kazandığını kabul eden , aynı şeyin kendi kitabının başına gelince onu düzelten , ona yeni boyutlar kazandıran İslam'a itiraz etmesi biraz düşündürücü! Olay şu: İncil'de bozuldu ve yerine Kur'an geldi. (Detaylar tek din İslam adlı dosyamız ve Misyoner- Hıristiyanlıkla ilgili dosyalarımız! ) Soru 2. Kutsal Kitap mantığı ile baktığımızda bizler Mesih’i kurtarıcı ve Rab olarak ayrıca yukarıda da dediğim gibi görünmeyen Allah’ın görüntüsü ve kelamı olarak kabul ediyoruz. Bunun dışında da biyolojik bir anlam katmadan oğlu diyoruz. Biyolojik anlam katmadan diyorum çünkü  Tanrı’nın bir insanla biyolojik bir ilişkiye girmesi inancımız gereği Tanrı’ya hakaret ve küfürdür. Ancak Kuran bizleri ve inancımızı aşağıdaki ayetlerde belirttiği gibi niteliyor. Sizce bizim inancımızda böyle bir bakış olmadığı halde her şeye gücü yeten Allah geçmiş tarihi ve inasanların ibabdetlerini bilmediği için yeni gönderdiğinde böyle bir açıklam yapma gereğinimi hissediyor?   Kuran şöyle diyor; Dediler ki: "Allah çocuk edindi!" Haşa! O, münezzehtir! O, müstağnidir! Göklerde ve yerde ne varsa hepsi O'nundur! Yunus/68  Bir de: " Allah çocuk edindi." diyenleri uyarmak için. Keyf/4   "Rahman çocuk edindi." dediler. Meryem/88   Böyle iken dediler ki: "Rahman çocuk edindi." Allah bundan münezzehtir. Doğrusu (o çocuk dedikleri) sadece şerefli bir takım kullardır; Enbiya/26
Ayetlerde biyolojik çocuk ifadesi yok, bu bir. Ayrıca  hıristiyanlık dini literatüründe " oğul " ifadesi var. Onu Kur'an uydurmuyor , yetmedi Anne var (Koru bizi Meryem Annemiz...) Baba ise zaten var , asıl tanrı...! İsa'yı biyolojik oğul ilan eden zaten İncil'in bizzat kendisi: Yiyor,uyuyor, acı duyuyor, ölüyor...O Tanrı'nın- Dikkat Haşa Allah'ın değil, onu bize yumuşak geçiş yapmak isteyen misyonerler kullanıyor. -  gönderdiği melek olsa bunlar ona zaten zarar veremezdi. Eeee...! Onu insan -oğul-kelam karışımı hilkat garibesi yarı tanrı yarı kral - Krallık konusu ayrı bir konu. -  ilan eden bizzat Misyonerler. Veya şöyle soralım Sizin Bu İsa'nın fizyolojisi, onu oluşturan elementlerin yapısı ne idi... 2000 yıllık İsa'nızı da değiştirdiniz yani...İsa'yı biyolojik tanrı ilan eden kur'an değil bizzat İncil kaynaklı hıristiyan bakış açısıdır! Kur'an'a iftira etmeyiniz! Bu arada İsa için; "üçlü birliğin ikinci kişisi, Beden almış söz ( Yuhanna1:1), Hem tanrı hem insan (Kol.2:9), başlangıçta söz vardı, söz tanrıyla birlikteydi, ve söz insan olup aramızda yaşadı ( Yuhanna 1:, 14) "  ifadeleri bizzat sizin sitelerinizden alınan yorumlardır. Ayrıca bırakın oğulu, Baba (!) insanı yaratırken kendine benzer yarattı (Yar.1:26) diyen sizin siteleriniz dilli mi? Sizi anlıyom, misyonerlikte bi çok şeyi gizliyonuz ama bizde fena çalışmıyoz, hani...!

Soru 3. Tarih boyunca bilinirki İncil’I İsa değil esinleme yolu ile O’nun yaptıklarını görenler ve O’nun kurtarış müjdesini alanlar esinleme yoluyla yazmıştır. Ancak Kuran bize bunun aksini iddia ediyor yine soruyorum Her şeye gücü yeten Allah geçmişte kime ne verip vermediğini bilmemektemidir?   Ayetlere bakalım;   Allah o günde şöyle buyuracak: "Ey meryem oğlu İsa, sana ve anana olan nimetimi düşün; hani seni Cebrail ile destekledim,insanlarla hem beşikte hem de yetişkin iken konuşuyordun; sana yazı yazmayı, hikmeti, Tevrat'ı ve İncil'i  öğrettim...Maide/110 Sonra onların izleri üzerinde ardarda peygamberlerimizle izledik; arkasından meryem oğlu İsa'yı gönderdik, ona İncil'i verdik ve ona uyanların kalplerinde bir şefkat ve merhamet yarattık. Bir de rahipliği ki, onu onlar uydurdular, Biz onu üzerlerine yazmamıştık; ancak Allah'ın rızasını aramak için yaptılar, sonra da ona hakkıyla riayet etmediler. Biz de içlerinden iman etmiş olanlara mükafatlarını verdik, çokları ise yoldan çıkmış fasıklardır. Hadit/27

İslamî bakış açısı ve bunun kaynağı Kur'an, İncil'i Kur'an gibi Hz. isa'ya indirilmiş bir kutsal kitap kabul ederler. Kur'an'da bu meyanda bir çok ifadeler var! Ama sizler Kur'an'ın olayları bizzat sizin bakış açınıza göre , sizin mantığınız ile olayları yorumlamasını istiyorsunuz. Sizler Allah'ı sizin yaptığınız delalete şahid tutmak istiyorsunuz...! Bir de bu olmayınca Haşa kınıyor, O'na iftirada bulunuyorsunuz...! Bu arada İncil nası bi esinti ile yazılmışsa, okuyan grip oluyor, Detay; K. Mukaddes başlıklı yazıda!

Soru 4. Yine başka bir konu Üçlü birlikle ilgilidir bizler üçlü birliği Baba Oğul ve Kutsal Ruh olarak algılarken (ki bunun açılımı kesinlikle biyalojik kavramlarla ilgili değildir) Kuran nasıl olupta bizlerin Baba oğul ve Anne üçlemesine nandığımızdan bahseder.   Ve Allah şöyle buyurduğu zaman: "Ey Meryem oğlu İsa, sen misin o insanlara "Beni ve o anamı Allah yanında iki tanrı edinin." diyen?" ... Maide/116
 " Ey kutsal olan bakire Meryem. Bizi kutsa ve koru..."  türü ifadelerin anlamı ne peki? Kutsal oğul doğuranı biz mi ilah ediniyoruz... O karnında iken ilah taşıyan bir normal insan mı kabul ediliyor sizlerce... Peki kiliseleri - evleri süsleyen Meryem resim-heykelleri ne oluyor...? Onlar önünde ibadet durumunda yapılan hareketler neyi ifade ediyor...? Tarihte  var olan  " Berberâniyye " adlı  tarikatı Hz. Meryem'i tanrı ilan etmedi mi...? ( İbn-i Hazm : Fisâl )  Siz  kur'an'ı bize bırakın ve sizin pratikteki eylemlerinize bir daha bakınız lütfen.yaşayan dünyanızda Kutsal Ruh'tan eser yok. Cennetteki babanız, Kutsal İsa ve kutsal Meryem Ana!  BU ARADA İBADETHANELERİNDE HEYKEL BULUNDURANLARA, PUTPEREST DENMİYOR MU İDİ!  İsa (AS)'ın  putperestle le ilgili sözleri nedir acaba...?
           

    Meryem Ana'yı kutsal kabul etmiyorsanız bu heykeller niye? ( İsa heykelleri O'nu kutsal kabul ettiğinizin göstergesi di mi? )
   "İsa gibi ışık saçan, İsa gibi cehennemden kurtaran, Nur alan, başına İsa gibi taç konan, etrafını İsa gibi havarilerin sardığı, çocuklara gözüküp ilham veren, İsa ile beraber olan, ..." kilise de ne işi var kutsal olmayan kadının heykelinin. O'ndan neden yardım istersiniz dualarınızda:
                                                                  Meryem Ana Duaları
1-" Ey Meryem'in lekesiz Kalbi,sana bugünkü dualarımı, eylemlerimi ve fedakarlıklarımı sunuyorum.
2-Ey Meryem, ...ayaklarına kapanıyorum. Tüm benliğimi, varlığımı ellerine ve kalbine teslim ediyorum. Bu yeni günde, merhametli şefkatinle bende Oğlun Mesih İsa'nın hayatını yarat. Ey göklerin Kraliçesi, ... Amin.
3-Lekesiz Bakire, benim annem, Meryem,...Ey Kraliçem ve Kilise'nin Annesi, Mesih İsa'nın egemenliğinin dünyaya gelmesi için senin kutsal görevine sadakatle iştirak etmeme izin vermeni rica ediyorum.
4-Ey Lekesiz Bakire, ... Adalet aynası, tanrısal inayetin sevgisini bizde koru ki hıristiyan eğilimimizin başarmasında alçakgönüllü ve neşeli yaşayarak, Rab'bin dostluğundan ve analık tesellilerinden her zaman yararlanabilelim. Amin.
5-Her zaman bakire anne, biz günahkarlara merhamet et.
6-Allah'ın Aziz Annesi, denenmede olan bizlerin yakarışlarını hor görme ve bizi her tehlikeden kurtar.
7-Aziz Bakire Meryem, daima birlik içinde kalmaları için ailelerimizi koru ve çocuklarımı­zın eğitimini kutsa.
8-Ey şefkatli bakire Meryem, sana sığınan, yardımını dileyen ve aracılığını isteyen hiç bir kimse­nin, senin yardımını görmeden geri çevrilmediğini hatırla. Bundan cesaret alarak sana koşuyorum. Ey Mesih İsa'nın annesi ve benim şefkatli Annem, sana geliyorum ve günahlarım yüzünden çektiğim acılarla ayaklarına kapanıyorum. Ey kurtarıcımız Mesih'in annesi, dualarımı reddetme, onları dinle ve kabul et. Amin.
9-Sağ ol Kraliçe, merhametli annemiz, hayatımız, aşkımız ve ümidimiz sensin. Bizler cennetten kovulmuş olan Havva'nın evlatları, sana yalvarıyoruz. Bu dünyada gözyaşı dökerek ve sızlanarak seni hasretle özlüyoruz. Bizim için şefaatte bulunan annemiz, merhametli gözlerini bize çevir.
10-Tanrım, ...bizleri, annemiz Meryem Ana aracılığıyla, bu dünyada günahtan ve ebedi ölümden kurtar. Amin.
11-Ey Mesih İsa'nın annesi ve benim şefkatli Annem, sana geliyor ve günahlarım yüzünden çektiğim acılarla ayaklarına kapanıyorum. Ey kurtarıcımız Mesih İsa'nın Annesi, dualarımı reddetme, onları dinle ve kabul et. Amin.

              
                           

 Collyridiens diye adlandırılan, dördüncü asırda Arabistan'da doğup sonra kaybolan bir Hristiyan cemaati, tekerlekli bir taht üzerinde Meryem'i tazim ediyor, ona pastalar takdim ediyorlardı. Tamamen kadınlara mahsus, Meryem'e ait geniş bir ibadet merasimi vardı. (Duchesne, Historie ancienne de Eglise, II. 622'den Masson, Le Coran et la revelation Judeochreteenne 193-94 )
   Wellhausen'e göre Uzzâ (Venüs yıldızı), Suriyeli Hristiyanlara göre göğün kraliçesi idi. Müşrik iken Uzzâ'ya tapmış olanlar, Hristiyan olduktan sonra onu, tanrıça Meryem şekline soktular ve Meryem'e çörek sunarak 'Uzzâ ibadetini Meryem ibadeti şekline dönüştürdüler.( Wellhausen, Reste Arabischen Heldentums, Leipzig, 1927'den İbn el-Kalbî, Kitab al-Asnam, Çev. Beyza Düşüngen, Ankara, 1969 Putlar Kitabı, s. 70, n. 131'de mütercimin notu.)
   Daha 2. asırda St. İrenée "Bid'atlara Reddiye" kitabında Ophites'lerin Rûhu "İlk Kadın" yahut "Yaşayanların Anası" ile karıştırarak, bunun Mesih'i doğurduğunu iddia ettiklerine dikkati çeker. Birkaç sene sonra Origéne ("Yuhanna İncilinin Şerhi" adlı eserinde), özellikle ébionites muhitlerde mâruf olan ve İsa'nın annesini "Ruhu'l-kudüs" ile aynı sayan bir "İbranîler İncili'ni zikreder (Aramicede rûh mânâsına gelen ruha kelimesi müennestir). Aphraates nezdinde, birkaç anlama gelebilecek, şöyle tuhaf bir formül vardır: O der ki: "(Dindar) İnsan, babası, olan Allah'ı ve anası olan Ruhu'l-kudüs'ü sever ve ibadet eder."  ( Masson, I, 94. Referanslar için oraya bkz.)
    İmparator Justinien kanunlarından birinde Meryem'in, imparatorluk hâmiyesi olduğu kabul edilmiştir.(H. Atay, Kur'ân'a Göre İman Esasları, Ankara, 1961. s. 40 n. 132. Müellif, orada bu konuyla ilgili başka bilgiler de vermekte, kaynakları arasında Encycl. Americana, Vol, XVIII, p. 347, New York. 1957; Encyc. Britannica. Vol, XIV, p. 1000, 1953 baskısını saymaktadır.)
   Blachere'e göre, Kur'ân'ın Meryem'in tanrılaştırılmasından bahsetmesinin sebebi, şark Hristiyanlığı tarafından Meryem'e tanınan büyük yerde aranmalıdır.( Blachere, Le Coran (Traductlon selon un essai de reclassement des Sourates), Paris, 1949-1951. III, 1133-1134, n. 77.)
   Coredemptrice (Tanrının, insanların günahına kefaret olarak kendisini fedâ etmesine ortak olan), Mére de Dieu (Tanrının annesi) telakkileri, diğer taraftan fiilî marianisme (Meryemperestlik) ki, İslâm nazarında Allah'a mahsus olan tazimin, kısmî bir ihlâlini teşkil eder. Nihayet İslâm, Arap müşriklerine çok yakın olan ve bazı şark mezheplerinde görülen Meryem'e tapmaya (Mariolâtrie) karşı vaziyet almalıydı.( Schuon, De l'Unite' transcendante des Religions, Paris, 1968, s. 38.)
    Katolik Hristiyanlık "Meryem'e yöneltilen duaları Tanrının kabul edeceğini" ikrar eder.(Introduction â la Foi Catholique, Paris, 1968, s. 599.)
    "Kilise, bütünüyle Meryem'i takdise inanır ve açıkça kabul eder ki Meryem, ruh ve beden olarak dirilmiştir. Halbuki öbür ölüler hakkında, sadece dirileceklerini söyleriz." Keza Hz. İsa gibi, Meryem'in de dünyada hazır ve icraatta bulunan olduğu ifade olunur ve onun göğe çıktığı akidesi (assomption) üzerinde durulur.(Aynı eser, s. 600. ) Nitekim bugün bir bayram halinde kutlanır.
   Günümüz Katolik inancının bile Meryem'e verdiği "Tanrının Annesi" (Theotokos: Bu vasıf, 431'de toplanan Efes konsilinde kabul edilmiş olup, halen kullanılmaktadır.)  (Inroduction à la Foi Catholique, s. 113.)  lakabı, duaları ona yöneltme, onu ruh ve bedeniyle diri saymak, dünyada hazır ve icraat yapan bir sıfatlar vermek, İslâm nazarında Ulûhiyyet sıfatlarının kısmen tanınmış olması için, yeterli sebeb teşkil eder. İlâh (Tanrı) ibadetin kendisine yöneltildiği varlık demektir. Bu şartlar altında, Hristiyanların Meryem'i bir anlamda tanrılaştırdıkları söylenebilir...Onun heykelinin bile karşısına geçip, takdimlerde bulunmak, huşû ile eğilerek ona dua etmek ve ondan, ancak Allah'ın yapabileceği şeyleri istemek, onun tanrılaştırmaktan başka bir şey değildir. Maide sûresi 5/ 116 âyette Mesih ve Meryem'in Hristiyanlarca tanrı sayıldığını belirtir. Meryem'in tanrılaştırılması başka, teslise dahil edilmesi çok daha başka bir şeydir. Kur'ân nazarında tevhid, her türlü şaibeden uzak, halis ve arınmış olmalıdır. Dolayısı ile İslam tevhid akidesine göre Meryem'de Hristiyanlarca ilah kabul edilmiş ve hala edilmektedir. Ama günümüzde putlara taptıklarının bile farkında olmayan Hristiyanların bu tevhit- Tek Allah - inancını anlamalarını beklemek hayal olur! (Kaynak: Prof. Dr. Suat YILDIRIM: Yeni Ümit, 27. Sayı )

   " Meryem Ana tapınması, en tipik hristiyan niteliklerini etkileyici sembollerle öne çıkartılarak bir taraftan iyilikseverlik ve merhametlilik, sefkat ve acıma hislerini galeyana getirmekte; diger taraftan da,Meryem yoluyla İsa'ya,İsa sayesinde de Tanrıya ulasılabilecegi fikri telkin edilmektedir."  ( Boyer M.F. The Cult of Virgin : Offerings, Ornaments and Festivals London-2000 syf. 62-63)
   " Meryem Ana tapınmasının dayandıgı temel anlayıs da, Tanrısal Analıktır.Meryem'i en çok kutsal kılan, Tanrıya annelik etmis olması, merhametiyle insana sefaat hissini üstlenmis olmasıdır. Meryem Ana ilahiyatı da, sadece, bu Tanrısal Annelik sıfatı üzerine kurulmustur. Katolik kiliselerinde Meryem Ana tapınması, Tanrı gibi (sa'yı da daha yüce fakat daha geride kılmıs,inanan ile Tanrı arasına İsa'dan önce Meryem Ana da girmistir. (  Pelikan J.J. The Byzantine Apologia for Icons Princeton-1990 syf 20 )              - Detay:  ORTA ÇAGIN HRSTYANLIK ÖGRETSNDE MERYEM ANA YÜCELTMES, Dr. Kürsat Haldun AKALIN: Atatürk Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, sayı: 27, Erzurum, 2007 -

                           BU DA BİR  HRİSTİYANIN AÇIK İTİRAFI - KENDİ İÇ SORUNLARI KENDİLERİNİ İLGİLENDİRİR!-

           

Soru5. Kuranın diğer bir saptamasına göre haham ve rahiplere gidildiği yani ruhban sınıfı meselesidir; Oysaki bu tür düşünce veya inanç uygulamaları sadece 3. yüzyıl sonrası Mesih inancının kurumlaşması ve devlet dini oluşu ile inanca girmiştir. Çünkü bu andan itibaren insanlar kutsal kitapa değil geleneklere yönelmiştir. O zaman şunu soruyorum Allah bizlerin tam olarak neye inandığımızı bilmemekte midir?   Onlar, Allah'ı bırakıp hahamlarını ve rahiplerini, bir de meryem oğlu Mesih'i rabler edindiler. Oysa ki, hepsi ancak bir ilaha ibadet etmekle emrolunmuşlardı ki, O'ndan başka hiçbir ilah yoktur; O, onların ortak koştukları herşeyden münezzehtir. Tevbe/31

Kendiniz ifade ediyorsunuz. III. yy.'da inanç olmaya başladı ve  hala devam ediyor diye, E Kuran'da daha sonra geldiğine göre bu inancınızı eleştirmeyecek mi...Hemi sizde böyle ara ara yeni inanç esaslarının olması doğal mı? Neyse, Kur'an'da pratikte olanı eleştiriyor. İslam'ın bozulmamış incil ve Hıristiyan inancı ile sorunu yok. Sorun zaten iznik konsülü ve III. yy ile başladı da ( 325 İZNİK KONSÜLÜ VE DÖNEMİN İMPARATORU KONSTANTİN'İN  OYUNLARI... )bu konu da yoksa sizler Kur'an ile aynı düzeye mi geldiniz...! İnşallah diyelim! Ama ortada pratik var. Katolik- Ortodosk olan hıristiyanlarda - ki Hıristiyanların %80-90 küsürünü teşkil eder !- hala ruhbanlık sınıfı devam eder. Protestanlar da ise zaten fikir birliği yok, onlar da param parça. Sizler küçük bir klık-akım olabilirsiniz - belki, hiç zannetmiyoz ama - Sizler ruhbanlık sınıfına karşı olabilirsiniz...Ve bu konuda Kur'an'a yaklaşmış iseniz ne mutlu size ...O zaman Kur'an ile beraber asıl çoğunluğu - hatta ezici çoğunluğu - oluşturan  ruhbanlık sınıfına karşı  beraber  mücadele edelim. Kur'an'da öyle demiyor mu zaten . "Ey ehli kitap gelin tek kelimede buluşalım.Allah tektir diyelim..."   E Hadi...!
     Ama sakın Hıristiyanlık dünyasında var ve tek otorite olan "  ruhbanlık sınıfı yoktur " iddiasında bulunmayın , gülünç olur!

   SON BİR TEKLİF: BUYURUN BİZİM HZ. İSA ( AS) 'A GÖSTERDİĞİMİZ SEVGİ SAYGIYI SİZDE ...HATTA VAZGEÇTİM YARISINI DA BİZİM PEYGAMBERİMİZE GÖSTERİNİZ. BİZ İSA'YI RET ETSEK İSLAM'DAN ÇIKARIZ ! SİZLERDE HZ. MUHAMMED'E HAKARET EDENLERİ - DİKKAT  SEVMEYENLERİ DEĞİL !- DİNDEN DE ÇIKARMAYIN , AZARLAYIN YETER !  ...
    TABII  YAZIYA  JOHN SHELBY SPONG GIBI TESLiS YERiNE TEK BIR TANRIYA INANAN  HIRİSTİYANLARIN GORÜŞLERİNİ DE EKLEYEBİLİRDİK AMA O ZAMAN KONU DAĞILIRDI...!



                                             "İslam'ın tanrısı put" diyen densize cevap: Tıklayınız
                                                         

                                                                    Kitap Tanıtım
                                       seckinyayinlari.com

Giriş
Hıristiyanlığın ve  Hıristiyanların genel kabulüne göre Yeni Ahit (Kitabı Mukaddes) kitapları ilahi esinle yazılmış kutsal metinlerdir, kimisi doğrudan Allah’ın vahyi (veya ilhamı) ile kimisi de yönlendirmesiyle bu metinlerin yazıldığını savunmaktadır; her halükarda onların inancına göre bunlar kutsal metinlerdir, kutsal kişilerce yazılmışlardır ve değiştirilmeden bizlere ulaştırılmışlardır, dolayısı ile Hazreti İsa’nın hayatını, tebliğini ve Hıristiyan inancının temellerini içermektedirler...
Evet, özellikle 4 İncilin Hz. İsa’nın hayatını ve müjdesini aktarma iddiası Hıristiyanlığın temelidir; onların yaklaşımına göre Hz. İsa’nın hayatı ve onun tebliği (Hıristiyanlık) incil yazarlarınca kaleme geçirilmiş ve bize aktarılmıştır, yani onlara göre bizatihi vahiy olan Hz. İsa’nın hayatı ufak-tefek farklar da olsa, bir resmi tamamlayan değişik parçalar gibi bir bütün halinde bize ulaştırılmıştır...
İslam’a, Kuran’a ve Müslümanların inancına göre ise (tıpkı Kuran-ı Kerim gibi) İncil, Hz. İsa’ya Allah tarafından vahyedilen kitaptır, bu kitap sözlü veya yazılı farketmez ancak ne Hz. İsa’nın yazdığı, ne Havarilerin derlediği, ne de bir başka elçinin (resulün) veya insanın yazdığı bir kitap / vahiy değildir, doğrudan Allah Kelamı’dır, yani insan (beşer) ürünü değil ilahi vahiydir, bu bağlamda içinde çelişki barındırması da söz konusu olamaz...
Görüleceği üzere Hıristiyanlarla Müslümanların, Hıristiyanlık ile İslam’ın Hz. İsa ve İncil anlayışları bazı temel farklar içermektedir, öncelikle Kuran’ın “İncil” kavramıyla kastettiği şeyle Kitabı Mukaddes’in ve Hıristiyanların (genel olarak) “İncil” kavramına yüklediği anlam birbirinden farklı hatta taban tabana zıttır, dolayısı ile öncelikle kavramsal tahrifata değinmek gerekmektedir...
Eldeki Kitabı Mukaddes’te “incil” kelimesi birçok yerde geçer ve buna “müjde, Hz. İsa’nın hayatı” gibi anlamlar verilmiştir, fakat konuyu detaylıca incelediğimizde birçok incilden söz edildiğini görürüz ve bu kelimeyi salt “müjde” olarak açıklamanın yeterli olmadığı sonucuyla karşılaşırız, üstelik bazı ayetler Kuran-ı Kerim’in bahsettiği “İncil” kavramıyla örtüşmektedir...
Mesela bazı Yeni Ahit ayetlerinde Allah’ın İncili’nden, Hz. İsa’nın İncil tebliğinden söz edilmektedir; demek ki Hz. İsa Allah’ın İncili’ni, yani kendisine olan vahyini tebliğ etmiştir... Bu kitabın ve tebliğin doğrudan yazıya geçirildiğine dair elimizde bir bilgi yok, kısa tebliğ döneminde Hz. İsa bu kitabı (vahyi, tebliği) muhtemelen yazdırmamış olabilir, dolayısı ile belki de Allah’ın Hz. İsa’ya vahyi olan İncil kitabı hiç yazıya geçmemiş de olabilir...
Öte yandan,Hz. İsa’nın hayatını ve tebliğini anlatma iddiasında olan (eldeki 4 İncilin dışında) pek çok incil yazıldı, fakat bu incillerin hiçbiri (Yeni Ahit dahil) Hz. İsa’nın hayatını ve tebliğini (yani vahyi) olduğu gibi, tüm bütünlüğüyle yansıtabilme niteliğine sahip değildir...
Evet, Hıristiyanlığın temel iddiası Yeni Ahit’in (4 İncilin) Hz. İsa’nın hayatını bize bildirdiği iddiasıdır; halbuki eldeki kitaplara baktığımızda birbirinden farklı, birçok yerde çelişkili, kabul edilmesi mümkün olmayan ve tutarsız rivayet derlemeleriyle karşılaşmaktayız, yani Hz. İsa’nın hayatının gerçekte nasıl olduğunu bu kaynaktan tam anlamıyla öğrenebilmek mümkün değildir...
Bu sebeple Hıristiyanlığın temel iddiası en baştan çökmektedir; maalesef günümüzde eldeki inciller Hz. İsa’nın hayatını ve tebliğini tutarlı bir şekilde yansıtmaktan uzaktır, çünkü rivayetler birbiriyle tutarsızdır, dolayısı ile bırakın ilahi vahyi, güvenilir bir bilgiyle yazıldıkları dahi iddia edilemez...
Ayrıca, konu üzerinde birçok araştırma yapıldığından ve karşılaşılan gerçekler inkar edilemez denli açık ve belirgin olduğundan bazı Hıristiyanlar bu durumu, 4 kişinin aynı konuyu farklı bakış açılarından anlatmaları şeklinde yorumlamakta, aradaki farkların önemsiz olduğunu, öğretiyi (tebliği) değiştirecek çapta bulunmadığını, hatta Kitabı Mukaddes kitaplarının hiçbir şekilde değişikliğe (tahrife) uğramadan bize ulaştırıldığını vs iddia etmektedir...
Halbuki en basit bir örnek olarak şunu belirtmek gerekir ki, birisine “Allah’ın oğlu” demekle “İnsanoğlu” demek arasında “Allah vardır” demekle “Allah yoktur” demek arasındaki fark gibi çok büyük bir fark söz konusudur...
Yani Hz. İsa’nın bizatihi bir tanrı mı yoksa bir elçi (peygamber) mi olduğu konusu hem bu dinin temeli hem de en büyük bunalımlarından birisidir ve bu soruya verilecek cevap karşımıza iki farklı din çıkaracaktır; biri tevhid diğeri şirk... Dolayısı ile bu farklar evet çok önemlidir ve evet çok anlamlıdır...
Elimdeki Kitabı Mukaddes’in “..Sen İnsanoğluna iman ediyor musun?” içerikli Yuhanna İncili’nin 9. bölüm 35. ayetinin dipnotunda aynen şunlar yazmaktadır: “Birçok eski metinlerde “Allah’ın Oğluna” yazılmıştır.”; demek ki birileri onu tanrı olarak algılıyor veya algılatmak istiyordu... Aynı durum, Markos İncili’nin başındaki “Allah’ın Oğlu” (İsa Mesih) tabiri için de geçerlidir, bu ifade eski yazmaların bir bölümünde yoktur…
(Eğer Kitabı Mukaddes’in tercümelerini karşılaştırırsanız; günümüzde bile -hâlâ- gerekli özen gösterilmemektedir, varın o zamanlar ehil olmayan ellerde nasıl değişikliklere maruz kalabileceğini siz düşünün; Yeni Ahit’teki birçok Eski Ahit metninin aslından farklı şekilde yazıldığını ve manalandırıldığını da unutmayın)
Yine bu bağlamda Hz. İsa’nın sadece bir elçi mi yoksa bir tanrı mı olduğuna dair örnekler eldeki incillerden çıkarılabilmektedir, dolayısı ile aslında Hz. İsa gerçekte kimdi, asıl tebliği neydi gibi soruların cevabını Yeni Ahit’te bulabilmek mümkün değildir; yani arayan onun elçiliğine dair kanıtlar da bulur, tanrılığına dair de, bu durumda asıl gerçeği bulabilmek imkansızdır…
Kolayca anlaşılacağı üzere, Hıristiyanlığın temel iddiası olan “Yeni Ahit’in Hz. İsa’nın hayatını ve tebliğini anlattığı” savı gerçekçi değildir... Kuran-ı Kerim gibi bir başka ilahi kaynak olmadan da asıl Hz. İsa’yı ve tebliğini öğrenebilmek mümkün değildir...
Öncelikle, Kilisenin kabul veya red ettiği incilleri biz de aynı şekilde nitelemek zorunda değiliz, yani “4 İncil güvenilirdir diğerleri değildir” şeklindeki bir kabul sadece Kiliseyi ve mensuplarını bağlar, birçok araştırmacıya göre 4 İncil de güvenilir değildir... Bu durumda sorulacak ilk sorulardan birisi şudur; neden birden çok incil? Ve neden hiçbir incil bir diğerini tutmuyor?.. (aynı incilin en eski yazmaları bile birbirini tutmamaktadır)
Kilisenin onayladığı eldeki 4 İncilde birbirinden farklı rivayetler yer almaktadır, yani mesela Matta’da bulunan Yuhanna’da bulunmayan veya Luka’da bulunup Markos’ta yer almayan rivayetler söz konusudur, bu durumda eldeki hiçbir incil Hz. İsa’nın hayatını tam olarak yansıtabilme niteliğine sahip değildir ve olamaz...
Bu da aslında doğaldır, çünkü bu inciller belirli amaçlarla yazılmışlardır, iddiaları Hz. İsa’nın hayatını anlatmak olsa da kendi görüşlerine göre olan bir hayat veya rivayetler derlemesidir bu... Ayrıca, Luka İncili’nin başında da belirtildiği üzere o dönemde pek çok incil yazılmıştır...
Peki tüm bu incilleri kimler yazmıştır, ne zaman yazmıştır, niçin yazmıştır, kimler temize çekmiş ve bize ulaştırmıştır, bunu nasıl yapmışlardır gibi temel sorular cevapsızdır; yani evet iddia bu incillerin adı geçen yazarlarca yazıldığıdır, peki bunun kanıtı nedir? Bu yazarlardan ve hatta Hz. İsa’dan bu rivayetleri bize ulaştıran bir senet zinciri mevcut mudur (örneğin Müslümanların Hadis ilminde olduğu gibi)? Kesinlikle mevcut değildir...
Bu durumda meselaMatta İncili’ni Havari Matta’nın veya Yuhanna İncili’ni Havari Yuhanna’nın yazdığından nasıl emin olabileceğiz? Üstelik ortada Havariler’e atfedilen pek çok sahte incil de varken? Hatta Matta ve Yuhanna diye birer Havari olduğundan emin olabilir miyiz? Çünkü eldeki incillerde Havariler’in adları bile farklı farklıdır...
Bu incillerdeki diğer hata ve tutarsızlıkları bir yana bırakarak, sadece ikisinin aynı anda yaşadıkları olayları anlatışlarına bakarak dahi eldeki Matta ve Yuhanna İncillerinden birinin veya her ikisinin bu Havariler’e ait olmadığını ispatlamak mümkündür, çünkü Havariler’in yalan söylediğini veya yanlış aktardığını kabul etmek imana ve akla ters olacağından, aynı konulardaki yani bizatihi şahit olup birlikte bulundukları (bulunmaları gereken) olaylarla ilgili verdikleri bilgilerdeki farklılık hatta çelişkiler yazarlardan birinin veya her ikisinin Havari olmadığını ispatlamaktadır…
Öteki kanıtlar da göstermektedir ki bu İnciller, diğer pek çok sahte incil gibi Havariler’e atfedilen incillerdendir ve dolayısı ile tüm Yeni Ahit’i de güvenilmez yapmaktadırlar; ve yine bu durum Kilisenin temel öğretilerini ve hatta diğer tüm Hıristiyan mezheplerinin temel çıkış noktalarını da geçersiz kılmaktadır, dolayısı ile temel birçok iddialarını da ortadan kaldırmaktadır...
Evet, ortada çok büyük bir sorun vardır ve Hıristiyanlar bu sorunla yüzleşmek durumundadır, artık bu kadar savsaklamak, olur-olmaz cevaplar vermek zamanı çoktan geçmiştir, herkes kişisel olarak sorumludur, hele Hıristiyan (hatta tüm Ehli Kitap) din adamları daha da sorumludur, hakikati (katıksız gerçeği) bulmalı ve hayatlarına da yansıtmalıdırlar...
Bu küçük kitap, diğer pek çok örneği gibi Hıristiyanlığın temel iddialarını geçersiz kılmakta, İncil’in ve incillerin tahrif edildiğini belgelemekte, Ehli Kitab’a ait kutsal metinlerin pek çok çelişki ve tutarsızlık barındırdığını ispatlamaktadır... Amaç asla onların inancını karalamak değil hakikati dile getirmek ve İslam’a yönelik haksız iddia ve iftiralara özlü bir cevap vermektir...
Buna verilecek karşı cevap ise hep yapılageldiği üzere İslam’ı, kitabını veya elçisini karalamak, Müslümanları suçlamak vs değildir, her iddiaya (varsa) cevap vermektir, konuyu saptırmak değil... Yoksa “tamam Kitabı Mukaddes şöyle böyle ama Kuran da şöyle şöyle vs” demek cevap değil, hakikati tasdik etmektir; yani bizatihi verecek cevabı olmadığını itiraf edip karşı tarafı suçlama (saçma, anlamsız) tavrını sergilemektir. Bu ise sonucu değiştirmez, sadece bunu yapan kişiyi hakikatten uzak kılar; akıllı insan ise kendi zararına olan şeyi bile bile yapmaz, hele imanlı insan asla hakikate sırtını dönmez...
Bir başka deyişle, kendi inancını savunmak için başka bir inancı karalamak abesle iştigaldir, boş iştir... Yani hakikati gizlemek için aydınlıkla savaşmak, güneşi balçıkla sıvamaya kalkmak gereksiz ve sonuçsuz bir davranıştır; Hz. İsa’nın da inananlarından böyle bir şey istediğini (veya isteyebileceğini) hiç kimse iddia edemez... Öyleyse hakikati karalamak yerine ona yöneliniz, böylece gerçek Hz. İsa tebliğine ulaşınız...
Her peygamber Allah’ın elçisidir ve Allah’ın dinini (yani İslam’ı) tebliğ etmiştir, siz İslam’ı benimsemekle Hz. İsa’nın ve diğer tüm elçilerin tebliğini benimsemiş olacaksınız... Evet, gerçek Hz. İsa tebliği, Paul veya diğer kilise adamlarının aykırı yorumları değil...
Kitabı Mukaddes Değişti mi?
Önce Hıristiyanların “Eski Ahit” dedikleri Yahudi kutsal metinlerini değerlendirelim:
Hz. Musa’ya atfedilen ilk 5 kitap(Tevrat) bölümünde aynı konuda birbirinden farklı rivayetler mevcuttur, metin incelemeleri de bu kitapların değişik dönemlerde ve değişik kişilerce derlendiğini açıkça ortaya koymaktadır, üstelikson bölümde Hz. Musa’nın ölümü ve daha sonraki olaylar anlatılmaktadır ki elbette bu bölümler hep sonradan eklenmedir... Yani Hz. Musa’nın tebliğ ettiği, Allah’ın vahyi olan Tevrat sonradan tahrif edilmiştir, pek çok değişikliğe maruz bırakılmıştır, sonradan eklemeler yapılmıştır...
Hz. Davud’a atfedilen Mezmurlar (Zebur) bölümünde ise ondan başka kimselere ait olan bölümler de vardır, üstelikyüzyıllar sonra gerçekleşen Sürgün olayından da söz edilmektedir; yani Zebur da tahrif edilmiştir, sonradan eklemeler yapılmıştır, çeşitli metinler derlenerek Hz. Davud’a atfedilmiştir...
Peygamberlere atfedilen diğer kitaplar ve bölümler de birçok çelişki içermekte, kabul edilemez rivayetler barındırmakta, tahrif edildiklerini yani değiştirildiklerini belgeleyen apaçık deliller bulundurmaktadır... (mesela, koskocaEski Ahit’te ahiretten söz edilmemesi oldukça tuhaf değil midir?)
Sonuçta, Hıristiyanların da kutsal saydığı Yahudi kutsal metinleri hem çelişki hem tahrifat içermektedir; bu elbette onları hepten değersiz veya güvenilmez yapmaz fakat ilahilik niteliğini ortadan kaldırır, beşerilik niteliğini ön plana çıkarır... Gerçek Hz. Musa, Hz. Davud ve diğer peygamber tebliğlerini tam anlamıyla yansıtamaz kılar ve bunun için başka bir ilahi kaynağı gerektirir; dolayısı ile Yahudiler de Hıristiyanlar da diğer din mensupları da son ilahi vahiy olan Kuran’a ve İslam’a yönelmelidirler...
Hz. İsa’nın tebliği olan İncil’e gelince, genel olarak Hıristiyanlar zaten böyle bir kitabın varlığını kabul etmez, eldeki inciller ise birbiriyle çelişkilidir, dolayısı ile bunlar da tahrifata uğramıştır...
Öte yandan Yeni Ahit, Yahudi kutsal metinlerinin bu durumunu düzeltmez, hatta genel konu Hz. İsa ve tebliği olduğundan onunla ilgi kurulan bazı yerler hariç eski elçilerden ve tebliğlerinden, onlara atfedilen iftiralardan vs neredeyse hiç söz edilmez... Yani Hıristiyanlar Hz. İsa’dan önceki elçileri ve tebliğleri öğrenmek için Yahudi kutsal metinlerine muhtaçtırlar, üstelik Yeni Ahit neredeyse hiç Tevrat gibi yasalar da içermez..